Zummeraovend op de hei

Zunnestraolen beschient 
de sangbluiende hei
Der fladdert vlinders en
um mien heufd zoemt een bij
 
Deur ‘t heidevèeld slingert 
as een slang een zaandpad
Ik laot de haand lös
van hum die ik zo leef had
Ik vertel hum dat 't good is,
dat hij heul speciaol is veur mij
Hij knikt, hij wet dat ja wel en
dan lop hij over 't zaandpad deur de hei
 
Veurzichtig, met kleine stappies
aal even stil blieven staon,
zee ik hum meter veur meter
langzaom bij mij vandaon gaon

Bij een boom draait e zich om
gef een kushaandtie en
zwaait nog een keer naor mij
Dan wordt het beeld waozig, verdwient
Ik zee weer de sangbluiende hei
waor de zun nog aal schient
waor nog vlinders fladdert en
um mien heufd zoemt nog aal die bij