Mam

een aovend met vrienden
koffie, borrel, lach en praot 
haalf één naor hoes
rozig van de advecaot
 
ze kwam niet thoes, der 
kwam een naacht van hoop,
waorin oonze lèeste tied
veurbij vloog en kroop
 
oons hopen veraanderde
in plek daorvan kwam vrezen
blieven of laoten gaon
zij kun allent verlezen
 
wij leuten heur, die oons
op de wereld braacht,
in leefde gaon in 
die körte, lange naacht.